Historia szkoły

Historia naszej szkoły zaczyna się w roku 1905.                                 

Wówczas to założona została trzyoddziałowa szkoła fabryczna. Szkoła mieściła się w nieistniejącym już obecnie budynku administracyjnym Zakładów Górniczych koło Elektrowni.

W pierwszym roku działalności zapisanych uczniów było 255, a personel nauczycielski składał się z 3 osób, w tym pierwszego kierownika szkoły Jana Malczewskiego
Szkoła zaczęła się rozwijać po uzyskaniu niepodległości przez Polskę tj. po 1918r.

Od roku szkolnego 1920/21 stała się pełną siedmioklasową szkołą podstawową i została została upaństwowiona. Uczęszczało do niej 834 uczniów.
Szkołą kierowała Bronisława Frykaczowa.
Szkoła mieściła się w budynku przekazanym przez Zakłady Górnicze w Starachowicach.
7 czerwca 1925 roku nastąpiło uroczyste poświęcenie sztandaru szkolnego.
Od 1 lutego 1926 roku kierownikiem szkoły został mianowany Michał Pawlik. Grono pedagogiczne liczyło 23 osoby, a szkoła nadal mieściła się w dwóch budynkach przy elektrowni.
W 1931 roku podjęto decyzję o rozdzielenie szkoły na 2 siedmioklasowe: męską i żeńską. Szkoła męska pozostała w dawnych budynkach, obejmując swym zasięgiem uczniów z rejonu wsi Starachowice Dolne oraz Kolonii: Hutniczej Dolnej, Orłowa, Robotniczej Dolnej, Górnej Urzędniczej, oraz Wierzbnika.
Od roku szkolnego 1935/36 szkoła została ponownie koedukacyjna.
1 września 1939r. nie rozpoczął się rok szkolny. Wybuchła II Wojna Światowa.
Od 1 listopada 1939r. władze niemieckie zaczęły organizować szkolnictwo na własne potrzeby. Szkoły Powszechne Nr 1 i Nr 2 połączono. Szkoła liczyła ponad 1000 uczniów.
1 czerwca 1940r. kierownik szkoły Michał Pawlik został aresztowany przez Niemców i rozstrzelany pod Skarżyskiem. Kierownictwo szkoły objęła tymczasowo Janina Hanzlowa.
Od września 1942r. kierownikiem został Antoni Prokopowicz.
Budynki szkolne zajęte zostały przez niemiecką żandarmerię. Szkoła mieściła się w budynkach po ochronkach na Kolonii Robotniczej, Kolonii Bugaj, Kolonii Majówka oraz na Kolonii Urzędniczej po dawnej szkole prywatnej.
Szkoła wróciła do swych dawnych budynków dopiero w 1945r. po wyzwoleniu Starachowic. W dniu 5 lutego 1945 roku naukę rozpoczęło 403 uczniów. Kierownikiem szkoły był nadal Antoni Prokopowicz.
W 1947 roku z powodu rozbudowy elektrowni budynki szkolne rozebrano.Szkoła została przeniesiona do dawnego budynku Resursy Urzędniczej.
Dopiero 10 lat po zakończeniu wojny zrealizowano plan budowy szkoły nr 1 w obecnym kształcie. 
                                                          



Plac pod budowę nowej szkoły przy ulicy 1 Maja uzyskano w 1948 roku. Budowę rozpoczęto w 1953 roku.
Rok szkolny 1955/56 rozpoczął się dla 430 uczniów w nowo wybudowanym budynku na ulicy 1-go Maja. Funkcję kierownika szkoły sprawował nadal Antoni Prokopowicz.

W roku szkolnym 1956/57 funkcję tę przejął Jan Szaran. Był kierownikiem szkoły przez 21 lat, a więc najdłużej ze wszystkich. Jego zasługi dla szkoły są niewątpliwe.
Po przejściu Jana Szarana na emeryturę przez okres 2 lat szkołą kierował Tadeusz Ciepluch.
Od roku szkolnego 1978/79 dyrektorem został Daniel Szymański.
16 kwietnia 1980 roku zapadła decyzja o nadaniu szkole imienia Jana Kochanowskiego.
Uroczystość poprzedzona wieloma przygotowaniami odbyła się 18 października 1980 roku.

Impreza była bardzo udana pod względem artystycznym i organizacyjnym. Dostarczyła uczestnikom wielu przeżyć. Odsłonięta została pamiątkowa tablica. Szkoła otrzymała sztandar. W Kronice Miasta zapisano - „Piękny jesienny poranek. Wszyscy uczniowie zgromadzili się na boisku szkolnym. Na taki moment szkoła czekała 25 lat.”



Stopniowo przybywało coraz więcej uczniów. W latach osiemdziesiątych nauka odbywała się na trzy zmiany. W kolejnych latach liczba uczniów malała.
1 września 1999 roku to data przełomowa dla polskiej edukacji, również dla naszej szkoły. Wtedy to ośmioletnia szkoła podstawowa została przekształcona w szkołę sześcioletnią.